Eindelijk een nieuwe hostel.

Ik ben de dag begonnen om even een laundry hok op te zoeken om de was te doen. Heerlijk op z’n Amerikaans was er een super groot bedrijf met ik weet niet hoeveel wasmachines. Heerlijk alles even weer schoon. Na het wassen ben ik 20 minuten verderop naar een outlet gegaan (alsof ik niet al genoeg had geshopt). Na het shoppen ben ik gaan inchecken bij de mijn nieuwe hostel. Een super aardige host (Axel) ving mij op en wees mij de weg. The rumi (hostel) in LA is zeker een aanrader, erg leuk plekje hier ga ik zeker een leuke tijd tegemoet.

Op mijn kamer aangekomen was er 1 vrouw (rond de 75 denk ik, ik zal niet zeggen dat het een oude vrouw is, want je bent natuurlijk zo jong als je jezelf voelt). Deze dame komt uit Hong Kong en is aan het reizen, ze spreekt goed Engels en we hebben leuke gesprekken. Ik heb mij geïnstalleerd en ben lekker de middag naar het strand gegaan.

Terug gekomen van het strand zie ik Axel een banaan eten me chocopasta, ik moet een beetje lachen. Hij vroeg waarom ik moest lachen en ik vertelde dat ik altijd een cracker eet met chocopasta en banaan. Dit schepte een band en het ijs was gebroken. Uiteindelijk lekker in de woonkamer lopen kletsen met Axel en hij gaf weer wat tips voor LA. Hij vroeg of ik ging surfen, daarop zei ik dat ik het graag wilde leren. Daarna wees hij naar een jongen die langs liep en zij hij kan je helpen hij is een goede surfer. Met de woorden richting hem ‘she wants to learn surf, and you give it free! You don’t charge her!’ Waarop Mao (de jongen uit Israël) reageerde, I have to cause she’s beautiful. (Haha). Ik kwam in gesprek met Mao over Israel, mijn uitzending, zijn beleving over het land, onze reis etc.. We kwamen er achter dat we tegelijkertijd naar San Diego gingen en hij stelde voor om daar te ‘meeten’. Toen we de agenda’s naast elkaar gingen leggen kregen we beide een storing en moesten we lachen. Hij heeft zijn Apple ingesteld in Arabisch waardoor je zijn agenda van rechts naar links moest lezen. Hij vond daarin tegen mijne weer raar. Uiteindelijk hebben we de 22ste afgesproken om elkaar op te zoeken In San Diego.

Ohja, op het strand kwam de lifeguard man naar mij toe. Hij vond mij comfortabel liggen op m’n luchtbed (het was mij al opgevallen dat ik de enige was die dat deed). Hij was inmiddels de 3de Amerikaan die er iets over zei. Het was best een leuk gesprek totdat hij mij vroeg iets te gaan drinken. (bah, had ik even geen zin in) Dus ik bedankte hem en hij vertrok.

Toen ik met Ann was wezen eten bij de pizzeria in San Francisco, kwam Neal naast ons zitten. We hebben wat gekletst en wederom kregen we het over surfen, hij had er niets mee maar zijn vrienden wel. Hij kwam uit LA en die dinsdag (9 aug) zou hij met zijn vriendin terug naar LA gaan en mij in contact brengen met 1 van zijn vrienden. Zo gezegd zo gedaan ik krijg morgen (11 aug) mijn eerste surfles van Drew en mag een wetsuit/surfboard etc gewoon lenen. Super tof, Ohja ik moet mij wel om 06:45uur melden bij El Porto beach en moet nog even een stuk rijden maar dat heb ik ervoor over. Ik zit trouwens heerlijk op het het dakterras van het hostel m’n blog te schrijven. (Zie foto)

M’n eerste surf ervaring ging verrassend goed. De golven zijn best hoog en niet altijd makkelijk voor beginners. Drew was verbaasd over de kracht van het peddelen en de timing. Daardoor hoefde hij mij geen ‘beginnersduwtje’ te geven. Ik kan dus mijn eigen golfen uitzoeken, op m’n knieën komen, de volgende keer gaan we verder met het staan. Het was trouwens prachtig om zo vroeg te surfen, de zonsopkomst, temperatuur van het water alles was perfect. Ik had Drew gevraagd waarom de meeste surfers zo vroeg gingen surfen. 1 hij moet na het surfen werken en 2 was dat het vloed werd rond dit tijdstip en dan ‘krullen’ de golven niet zo snel.

Nou weer genoeg getypt en beleefd!

x Dani